DNA en erfelijke eigenschappen. Wat is "Epigenetica" ?

Het DNA bepaalt de erfelijke trekken van mens en dier en is bepaald tot het mens of het dier wat in aanleg in de moederschoot ontstaat en ontwikkelt. Dan kan het gaan over de kleur van de ogen, maar ook de typische kenmerken behorend bij het dier of mens in wording. Ook de gezondheid is een onderdeel van datzelfde DNA-materiaal. Met name de volgorde er van. Deze zo genoemde "sequentie" kan alleen maar veranderen door mutaties. DNA-mutaties zijn verantwoordelijk voor erfelijke ziekten, in elke cel van het wezen in aanleg. In elke cel is het DNA hetzelfde, maar om een cel te vertellen wat hij moet doen of worden (de migratie van de kleuren en tekeningen bijvoorbeeld; waar door verkeerde inkruizingen Megacolon een kans krijgt om toe te slaan, waardoor de rittens niet ouder worden als een paar maanden oud in het beste geval...) moet het DNA binnen de cel worden verteld wat het moet doen. Dit gebeurt door zo genoemde "Methylgroepen en Histonen". Zij zorgen er voor dat het DNA in de cellen weten hoe ze zich moeten gedragen. Dit proces wordt "Epigenetica" genoemd.

Anders dan bij het DNA zelf - dat alleen maar door mutaties veranderd - is "Epigenetica" onderhevig aan invloeden van buiten het lichaam. Extreme honger of traumatische ervaringen kunnen de werking van Methylgroepen en Histonen beïnvloeden. Denkt u dan bijvoorbeeld aan dieren die onder ontzettende slechte omstandigheden gehouden zijn omdat ze alleen maar hun geld moesten opbrengen, zonder extra zorg voor goede huisvesting en bijzonder slecht georganiseerd vervoer uit het buitenland naar bijvoorbeeld Nederland. Deze "Epigenetische veranderingen in het DNA" (door de slechte ervaringen) gaan door van generatie op generatie. Dit heeft officiëel onderzoek hiernaar, over de laatste decennia, aangetoond. Hierdoor is verklaarbaar waarom nerveus gedrag bij dieren (bijvoorbeeld) automatisch mee kan gaan naar de volgende generatie als de stamouders hiermee behept zijn geraakt door verkeerd vervoer van het buitenland naar Nederland en dit als zeer traumatisch hebben ervaren... Door genetische verandering heeft het DNA iets van die omstandigheden vastgelegd in het DNA, waardoor het onuitwisbaar vastgelegd ligt in de genen. Van diezelfde omstandigheden hoeft er in de generaties daarna vaak helemaal geen sprake meer te zijn van dezelfde omstandigheden, waardoor deze genetische verandering gerechtvaardigt is en is desondanks toch de genetische wijziging een onderdeel geworden van het beestje zelf en de nakomelingen. Je doet er helemaal niets meer aan, behalve het er zo goed mogelijk uit zien te werken door een goede behandeling. Echter of je een dergelijk gen helemaal ongedaan kunt maken is de vraag.

Onder dit kopje valt eigenlijk ook het verkeerd uitkruizen van foklijnen die elkaar nooit zouden mogen kruizen, vanwege dezelfde familiaire eigenschappen. Als dat van beide kanten komt (en het risico hierop wordt alleen maar groter als er niets gecontroleerd wordt vooraf middels stambomen; mits goed gebruikt!! Informatie achterhouden of wijzigen is iets wat echt niet kan met stambomen!) dan kan dat letterlijk twee kanten op. Een goede en een verkeerde. Deze methoden van fokken is alleen maar voorbehouden aan mensen die exact weten wat ze willen uitkruizen, met wat voor reden (en hiervoor de kennis hebben) en verder niet! Je speelt met levens van dieren als je dit doet en je hebt geen idee hoe het exact werkt of bij een onbekende herkomst van de ratten qua ouderparen. In dit geval is het dan niet "Epigenetisch", maar net zo link voor de dieren die geboren zullen worden. Je gaat er de verkeerde kant mee op als je een rat wilt fokken met een goede gezondheid en een goed karakter.

Kleur en tekening zouden (goed beschouwd) ondergeschikt moeten zijn aan de gezondheid en het karakter. Leeftijden (bijvoorbeeld) liegen niet. Ratten die gezond oud worden zijn een pluspunt in de fok van alle dieren, maar ook binnen onze tak van hobby. Dit is de reden dat alle informatie over onze dieren vast hebben gelegd, teruggaand tot 2002, waar het alle dieren betreft die hier altijd gebleven zijn door de jaren heen. Alle ratten moeten terug te traceren zijn op alles wat je tegenkomt bij het fokken aan eigenschappen; afkomst, grootte, kleur, karakter en gezondheid. Dit is maar een mening, maar we zijn er nog nooit bedrogen mee uitgekomen.