Vet en suiker in de voeding van de ratten

Vet en suiker veranderen de darmbacteriën, wat leidt tot verlies van cognitieve functies

Wat is een cognitieve functie?

De term cognitie komt van het Latijnse woord "cognoscere", wat "kennen of weten" betekent. Afhankelijk van de context kan het staan voor kennis, een overtuiging, denkvermogen, het vermogen om dingen te leren, onthouden en uitwisselen van kennis, enzovoort.
In de psychologie wordt met cognitie het vermogen om kennis op te nemen en verwerken bedoeld, maar ook voor begrippen als: waarnemen, denken, taal, bewustzijn, geheugen, aandacht en concentratie. Het is dus een veelomvattend begrip.

Cognitieve vermogens en vaardigheden

Cognitieve vaardigheden of vermogens hebben te maken met de mate waarin je in staat bent om kennis en informatie op te nemen en te verwerken. Bij het verwerken van informatie spelen allerlei mentale processen een rol. Je hebt je geheugen nodig, maar ook taal, oriëntatie, aandacht en het vermogen om problemen op te lossen, concepten (om) te vormen (wanneer verandering nodig is) en dingen (visueel) voor je te zien. Daarnaast zijn redeneren, rekenen, lezen en schrijven, plannen maken en initatieven nemen cognitieve functies. Je gebruikt je cognitieve vaardigheden dus voortdurend.

Cognitieve functies zijn verwant aan wat we 'intelligentie' noemen. Je ontwikkelt je cognitieve functies als kind. Hoe goed je deze ontwikkelt, is grotendeels genetisch bepaald. Zowel suiker- als vetrijke voeding verandert de darmbacterie en leidt vervolgens tot een aanzienlijk verlies van cognitieve flexibiliteit (aanpassingsvermogen bij veranderingen). Suiker en vet zijn eveneens gelinkt met verandering van het darmmicrobioom (in gewoon nederlands dus gewoon de darmflora....) Dat is de conclusie van een onderzoek van de Oregon State University. Dit effect was het grootst bij suikerrijke voeding.

Bij teveel (verkeerde, niet natuurlijke en overmatige) suikers in de voeding komt er ook nog een verminderd leervermogen bij plus een verslechterd korte termijn geheugen. De bevindingen komen overeen met die van andere studies over de impact van vet en suiker op de 'cognitieve functie en het gedrag', maar hier komt dan nu nog bij dat sommige van deze problemen eveneens gelinkt kunnen worden aan een 'verandering van de darmflora in de darmen' (met de gevolgen hiervan).

Het waren labmuizen die de verschillende testen en diëten ondergingen. De veranderingen in hun mentale en lichamelijke functies werden nauwlettend gemonitord, net als de impact op de verschillende bacterietypen. Het onderzoek is gepubliceerd in "Neuroscience" en werd ondersteund door de "Microbiology Foundation en de National Science Foundation".

OSU professor Kathy Magnusson:

"Het wordt in toenemende mate duidelijker dat onze darmbacteriën communiceren met ons brein. Bacteriën zetten bestanddelen vrij die handelen als neurotransmitters, ze stimuleren de gevoelszenuwen van het immuunsysteem en ze sturen een breed scala van biologische functies aan."

"Muizen zijn uitermate goede studiemodellen die relevant zijn voor mensen" zegt Magnusson, "op onderwerpen zoals veroudering, ruimtelijk inzicht, obesitas en andere zaken. Er waren slechts vier weken voor nodig van suiker- en vetrijk eten, dat zorgde voor een teloorgang van de mentale en lichamelijke functies van muizen."

"De achteruitgan van de cognitieve flexibiliteit was behoorlijk sterk." Om in beeldspraak te spreken, van wat er gebeurt in het menselijk systeem (of bij onze ratten) : Stel je voor dat je altijd via een bekende weg naar huis rijdt; je kan de weg dromen. Op een dag is de weg gesloten en je moet een nieuwe weg naar huis vinden.

Een persoon die cognitief flexibel is, zal zich onmiddellijk aanpassen en bepalen wat de volgende beste (snelle) route naar huis is. Ook zal zo'n persoon zich die weg de volgende dag nog goed herinneren. Met een verminderd cognitief vermogen kan het een 'lange trage en stressvolle weg naar huis worden'."

Of met andere woorden: Verstoringen in de spijsvertering kunnen wellicht altijd wel eens een keer ontstaan (door verschillende oorzaken) maar hoe de ratten hierop zullen reageren, hangt af van de reserves aan goede voedingsstoffen die ze op hebben kunnen bouwen en hoe snel en effectief hierop (door de eigenaar) gereageerd wordt. Hoe beter ratten gedurende hun leven gevoed zijn geweest, hoe sneller ze ergens overheen zullen komen. Zeker met een beetje hulp, moet dat gewoon lukken.

"De studie werd op jonge muizen gedaan," zei Magnusson. "De diertjes zouden normaal gesproken een gezond biologisch systeem hebben gehad, dat hen beter in staat stelt om de pathologische invloeden vanuit de gezonde darmflora te weerstaan."

Magnusson:
"De bevindingen zijn naar alle waarschijnlijkheid nog uitgeprokener bij oudere dieren of mensen met een verstoord spijsverteringsstelsel."

"We weten al een poos dat te vet en te suikerrijk eten schadelijk is voor 'cognitieve functies en het gedrag'. Nu blijkt vet- en suikerrijke voeding ook je bacteriële systemen te veranderen en dat is nog eens een (belangrijke) bijkomende reden waarom dergelijke voeding niet goed is. Het is niet alleen de voeding die je hersenen negatief beïnvloeden, maar ook de interactie tussen de voeding en de microbiële veranderingen."

Aantekening bij vet: Dierlijk vet is iets waar veel uitgebalanceerder mee omgegaan moet worden als met plantaardige vetten (bijvoorbeeld kokosvet).

En ook hier zijn weer uitzonderingen op. Zogende moedertjes en herstellende dieren kunnen gerust een beetje meer dierlijk vet hebben als de ratten die gewoon "hun ding doen in het normale rattenleven."

In een zak voer uit de winkel (waar op staat dat er dierlijk vet in zit) moet je vaak even goed inschatten om hoeveel procent het gaat. Of de fabrikant zich daar echt aan gehouden heeft en hoe de verhouding ligt met vet en suiker, dat moet je afwachten. Volgens mij hoeft een fabrikant in Europa niet meer alles op de voedingsmiddelen te zetten wat hij in z'n product doet. Ik verwacht dat dat ook voor de voeding van onze dieren zal gelden. Om zeker te weten wat je dieren aan dierlijke eiwitten binnen krijgen, kan je daarom beter zelf controleren wat je dieren echt binnen krijgen door zelf verse insecten (gedroogt) te kopen en je ratten eens hierop te trakteren. Ook een lekker eitje, een plakje kaas, een stukje gekookte kip (vooral op de zeentjes zijn ze gek!) zullen ze graag van je aannemen.

Let wel op met keukenzout... Dat is erg slecht voor de nieren. Beter kan je iets als Keltisch zout gebruiken. Zeker als je soms wat van je eigen gekookte groente aan je ratjes geeft. Dat mag, maar keukenzout is redelijk scherp. De samenstelling van Keltisch zout is uiteindelijk voor mens en dier veel gezonder.

Een goede link over vergelijkend onderzoek van verschillende soorten rattenvoer is te bekijken bij Judith Lissenberg
Ik kan u deze link aanraden om hier even uw licht op te steken over rattenvoeders.

Zelf hebben we gekozen voor eerlijke producten als verse gedroogde kruiden (vers kan niet liegen) en een goede knagersmix, in combinatie met een lux aanvullend voer wat je normaal aan konijnen geeft en hier wat aanvulling op met erwtjes en Franse mais (niet bespoten door Monsanto) en een rijkere toegevoegde mix. Alles vers van Garvo, elke maand.

Bronnen:
www.oregonstate.edu
http://goedgezond.info/.../vet-en-suiker-veranderen.../
http://www.gezondheidsnet.nl/.../cognitief-wat-betekent-dat