Vet en
suiker in de voeding van de ratten
Vet en
suiker veranderen de darmbacteriën, wat leidt tot verlies van
cognitieve functies
Wat is een
cognitieve functie?
De term cognitie
komt van het Latijnse woord "cognoscere", wat "kennen of weten"
betekent. Afhankelijk van de context kan het staan voor kennis, een
overtuiging, denkvermogen, het vermogen om dingen te leren, onthouden en
uitwisselen van kennis, enzovoort.
In de psychologie wordt met cognitie het vermogen om kennis op te nemen
en verwerken bedoeld, maar ook voor begrippen als: waarnemen, denken,
taal, bewustzijn, geheugen, aandacht en concentratie. Het is dus een
veelomvattend begrip.
Cognitieve vermogens en vaardigheden
Cognitieve vaardigheden of vermogens hebben te maken met de mate waarin
je in staat bent om kennis en informatie op te nemen en te verwerken.
Bij het verwerken van informatie spelen allerlei mentale processen een
rol. Je hebt je geheugen nodig, maar ook taal, oriëntatie, aandacht en
het vermogen om problemen op te lossen, concepten (om) te vormen
(wanneer verandering nodig is) en dingen (visueel) voor je te zien.
Daarnaast zijn redeneren, rekenen, lezen en schrijven, plannen maken en
initatieven nemen cognitieve functies. Je gebruikt je cognitieve
vaardigheden dus voortdurend.
Cognitieve functies zijn verwant aan wat we 'intelligentie' noemen. Je
ontwikkelt je cognitieve functies als kind. Hoe goed je deze ontwikkelt,
is grotendeels genetisch bepaald. Zowel suiker- als vetrijke voeding
verandert de darmbacterie en leidt vervolgens tot een aanzienlijk
verlies van cognitieve flexibiliteit (aanpassingsvermogen bij
veranderingen). Suiker en vet zijn eveneens gelinkt met verandering van
het darmmicrobioom (in gewoon nederlands dus gewoon de darmflora....)
Dat is de conclusie van een onderzoek van de Oregon State University.
Dit effect was het grootst bij suikerrijke voeding.
Bij teveel (verkeerde, niet natuurlijke en overmatige) suikers in de
voeding komt er ook nog een verminderd leervermogen bij plus een
verslechterd korte termijn geheugen. De bevindingen komen overeen met
die van andere studies over de impact van vet en suiker op de
'cognitieve functie en het gedrag', maar hier komt dan nu nog bij
dat sommige van
deze problemen eveneens gelinkt kunnen worden aan een 'verandering van
de darmflora in de darmen' (met de gevolgen hiervan).
Het waren labmuizen die de verschillende testen en diëten ondergingen.
De veranderingen in hun mentale en lichamelijke functies werden
nauwlettend gemonitord, net als de impact op de verschillende
bacterietypen. Het onderzoek is gepubliceerd in "Neuroscience" en werd
ondersteund door de "Microbiology Foundation en de National Science
Foundation".
OSU professor Kathy Magnusson:
"Het wordt in toenemende mate duidelijker dat onze darmbacteriën
communiceren met ons brein. Bacteriën zetten bestanddelen vrij die
handelen als neurotransmitters, ze stimuleren de gevoelszenuwen van het
immuunsysteem en ze sturen een breed scala van biologische functies
aan."
"Muizen zijn uitermate goede studiemodellen die relevant zijn voor
mensen" zegt Magnusson, "op onderwerpen zoals veroudering, ruimtelijk
inzicht, obesitas en andere zaken. Er waren slechts vier weken voor
nodig van suiker- en vetrijk eten, dat zorgde voor een teloorgang van de
mentale en lichamelijke functies van muizen."
"De achteruitgan van de cognitieve flexibiliteit was behoorlijk sterk."
Om in beeldspraak te spreken, van wat er gebeurt in het menselijk
systeem (of bij onze ratten) : Stel je voor dat je altijd via een
bekende weg naar huis rijdt; je kan de weg dromen. Op een dag is de weg
gesloten en je moet een nieuwe weg naar huis vinden.
Een persoon die cognitief flexibel is, zal zich onmiddellijk aanpassen
en bepalen wat de volgende beste (snelle) route naar huis is. Ook zal
zo'n persoon zich die weg de volgende dag nog goed herinneren. Met een
verminderd cognitief vermogen kan het een 'lange trage en stressvolle
weg naar huis worden'."
Of met andere woorden: Verstoringen in de spijsvertering kunnen wellicht
altijd wel eens een keer ontstaan (door verschillende oorzaken) maar hoe
de ratten hierop zullen reageren, hangt af van de reserves aan goede
voedingsstoffen die ze op hebben kunnen bouwen en hoe snel en effectief
hierop (door de eigenaar) gereageerd wordt. Hoe beter ratten gedurende
hun leven gevoed zijn geweest, hoe sneller ze ergens overheen zullen
komen. Zeker met een beetje hulp, moet dat gewoon lukken.
"De studie werd op jonge muizen gedaan," zei Magnusson. "De diertjes
zouden normaal gesproken een gezond biologisch systeem hebben gehad, dat
hen beter in staat stelt om de pathologische invloeden vanuit de gezonde
darmflora te weerstaan."
Magnusson:
"De bevindingen zijn naar alle waarschijnlijkheid nog uitgeprokener bij
oudere dieren of mensen met een verstoord spijsverteringsstelsel."
"We weten al een poos dat te vet en te suikerrijk eten schadelijk is
voor 'cognitieve functies en het gedrag'. Nu blijkt vet- en suikerrijke
voeding ook je bacteriële systemen te veranderen en dat is nog eens een
(belangrijke) bijkomende reden waarom dergelijke voeding niet goed is.
Het is niet alleen de voeding die je hersenen negatief beïnvloeden, maar
ook de interactie tussen de voeding en de microbiële veranderingen."
Aantekening bij vet: Dierlijk vet is iets waar veel uitgebalanceerder
mee omgegaan moet worden als met plantaardige vetten (bijvoorbeeld kokosvet).
En ook hier zijn
weer uitzonderingen op. Zogende moedertjes en herstellende dieren kunnen
gerust een beetje meer dierlijk vet hebben als de ratten die gewoon "hun
ding doen in het normale rattenleven."
In een zak voer uit de winkel (waar op staat dat er dierlijk vet in zit)
moet je vaak even goed inschatten om hoeveel procent het gaat. Of de
fabrikant zich daar echt aan gehouden heeft en hoe de verhouding ligt
met vet en suiker, dat moet je afwachten. Volgens mij hoeft een
fabrikant in Europa niet meer alles op de voedingsmiddelen te zetten wat
hij in z'n product doet. Ik verwacht dat dat ook voor de voeding van
onze dieren zal gelden. Om zeker te weten wat je dieren aan dierlijke
eiwitten binnen krijgen, kan je daarom beter zelf controleren wat je
dieren echt binnen krijgen door zelf verse insecten (gedroogt) te kopen
en je ratten eens hierop te trakteren. Ook een lekker eitje, een plakje
kaas, een stukje gekookte kip (vooral op de zeentjes zijn ze gek!)
zullen ze graag van je aannemen.
Let wel op met keukenzout... Dat is erg slecht voor de nieren. Beter kan
je iets als Keltisch zout gebruiken.
Zeker als je soms wat van je eigen gekookte groente aan je ratjes geeft.
Dat mag, maar keukenzout is redelijk scherp. De samenstelling van
Keltisch zout is uiteindelijk voor mens en dier veel gezonder.
Een goede link
over vergelijkend onderzoek van verschillende soorten rattenvoer is te
bekijken bij Judith Lissenberg
Ik kan u deze link aanraden om hier even uw licht op te
steken over rattenvoeders.
Zelf hebben we gekozen voor eerlijke producten als verse gedroogde kruiden (vers
kan niet liegen) en een goede knagersmix, in combinatie met een lux
aanvullend voer wat je normaal aan konijnen geeft en hier wat
aanvulling op met erwtjes en Franse mais (niet bespoten door Monsanto)
en een rijkere toegevoegde mix. Alles vers van Garvo, elke
maand.
Bronnen:
www.oregonstate.edu
http://goedgezond.info/.../vet-en-suiker-veranderen.../
http://www.gezondheidsnet.nl/.../cognitief-wat-betekent-dat
Copyright
2000 - 2024 by RR